2008 Ocak ayından beri Siirt’te yerel yayımlanan Umut Gazetesinde her hafta düzenli köşe yazıları yazıyordum. Elbette ki neden Siirt diyeceksiniz? 2007 Eylül ayında Rektör Vekil olarak Siirt Üniversitesinde göreve başlayan eşim Prof. Dr. Asaf Varol’un yanına aralıklı gidip geliyordum.  Her gidişte sadece birkaç gün kalabiliyor ve bu arada çevreyi görmek de istiyordum. O tarihlerde Pervari İlçesi Kaymakamı Sayın Nurettin Dayan ve değerli eşi Özlem Hanım’ın misafirleri iken, Botan çayına gitme programı yapılmıştı. Misafir olarak itiraz edemediysem de içimde bir tedirginlik vardı. Çünkü Dicle nehrinin bir kolu olan Botan çayının etrafında terör bağlamında birçok olayın yaşandığını biliyordum.

Güvenlik tedbirleri alındı, yola çıktık, ama yol daracık ve toprak… Bir taraf dağ, bir taraf uçurum ve aşağıda kıvrılan su yatağı… Manzara çok güzel, doğa hiç tahrip olmamıştı, etkilenmemek mümkün değildi. Yol bitmişti, Botan çayının kenarındaydık, sağ salim gelmenin sevinci vardı. Botan’ı çevreleyen dağlardan kendimi alamıyordum. Coşarcasına ilerleyen suyun çıkarttığı sesin verdiği bir huzur vardı içimizde!

Okula başlayan çocuklar eğitsel kollar ile tanışır. Öğrenciler kollarda görev alabilmek için çaba sarf ederler.  Kol çalışmalarının çocuklara yükledikleri görev ve sorumluluk duygusunun  temeli, işte orada atılır. Aslında çok önemli olan sosyal çalışmalar eğitimde ilk gelişim  temelini  oluşturur.  Yıllar öncesini hatırlıyorum bazen veliler eğitsel kol faaliyetlerini dahi çocuğu için vakit kaybı olarak görmekte idiler.  Hatta öğretmenlerimiz de yönetmelik gereği eğitsel kol seçimlerini yaparak sadece kağıt üzerinde bırakmadılar mı?  Faaliyetler aile ve öğretmenin az da olsa sosyal yapısıyla ilgiliydi. Bazen çocuklar umduklarını bulur, yaptıkları etkinliklerden zevk alırlardı. Biz toplum olarak belki yıllar önce çocuklarımız için sosyal etkinlikleri zaman kaybı, hatta derslere engel olarak görürken şimdi daha çok bilinçli ve daha iyi imkanlara sahip olan aileler artık çocuklarını etkinliklere kendileri yönlendirmektedirler.

Bağımlılık sözcüğünü sık kullanırız. Gruplanacak olursa ilk akla gelen ruhsal ve fiziksel bağımlılık tanımın yapmak mümkündür. Ruhsal anlamda ilk akla gelen psikolojik bağımlılık. Ruhsal bağımlılık bir insana olan bağımlılığı, oyun-kumar bağımlılığı, günümüzdeki internet bağımlılığı gibi bağımlılıkları anlatır. Bu tür bağımlılıkta birey psikolojik anlamda doyuma ulaşmaktadır. Fiziksel bağımlılık denince hemen aklımıza madde bağımlılığı gelse dahi ruhsal bağımlılık ile birleşmektedir.

Siirt Üniversitesi 29 Mayıs 2007 tarihinde Bakanlar Kurulu kararıyla kurulmuştu. Daha önceden Dicle Üniversitesi’ne bağlı olarak Eğitim Fakültesi, Sağlık Yüksek Okulu, Meslek Yüksekokulu Siirt merkezdeki küçücük kampüste eğitim yapmaktaydılar. Bağımsız olarak Siirt Üniversitesi kimliğine büründükten sonra fakülte sayısını artırdı.

İki hafta önce bazı televizyon programlarının çocuklar üzerindeki etkisini anlatan kısa bir yazı yazmıştım. Bu hafta da kadın ve televizyon programlarından bazılarını siz değerli okuyucularım ile paylaşmak istedim. Televizyonun hiç şüphesiz eğitim aracı olduğunu kabul ediyoruz. Olgun yaştaki kadınlarımızın yıllar önce televizyonda yayınlanan okuma yazma eğitim programlarını izleyerek okuma yazma öğrendiklerini, çalışmalara devam ederek ilkokul diplomasını dahi aldıklarını biliyoruz.