Ülkemizde öğrenciler her yıl belirleyicilik açısından birçok sınava tabi tutulmaktadırlar. Küçük yaşlarda başlayan bu maraton, ne yazık ki onların bünyelerinde bir alışkanlığa dönüşür. Bu durum kimi öğrencilerde sürekli ve düzenli ders çalışmaya, kimi öğrencilerde ise aksine bir korkuyla beraber her şeyden soyutlanmaya sebep olabilir.

Sınava girecek her öğrenci genellikle kaygılıdır. Kaygı, sebebi bilinmeyen bir korkudur. Bu korkuyu öğrencinin yeterli miktarda hissetmesi, başarının anahtarı durumuna dönüşebilir. Kaygı, öğrenciyi kamçılayacak ve daha da verimli çalışmasına yol açacaktır. Ancak, kaygı duygusunun fazlalığı ise bir yıkıma neden olabilir.

İnternet ve bilgisayar teknolojisindeki son gelişmeler bütün alanlarda olduğu gibi eğitimde de köklü değişimlere neden oldu diye avantajlarını anlatırken, Covid 19 ile birlikte eğitimimizin her alanında kullanmak zorunda kaldık.

İnternet tabanlı uzaktan eğitim geleneksel modellerin yanı sıra çağdaş yöntemleri uygulayarak daha etkin ve verimli bir eğitimin verilebileceği sonucuna varılmıştır.  İnternet tabanlı eğitimi uygulamadan önce her şey daha kolay görünüyordu.

24 Kasım dediğimizde, ilk akla gelen öğretmenler günü. Her ülkede aynı tarihte değildir. Ne zamandan beri çıktı bu özel gün? Çocukluğumda böyle bir gün yoktu. Birçok ülkede UNESCO tavsiyesiyle 1994 yılından beri kutlanmaktadır. Birçok ülkede farklı tarihlerde tarihlerde kutlanmaktadır. Örneğin; Arap ülkelerinde 28 Şubat günü kutlanmaktadır. Hindistan’da 5 Eylül, İran’da 2 Mayıs, Azerbaycan’da 5 Ekim günü, Malezya’da 16 Mayıs tarihlerinde kutlanmaktadır.

13 Mart tarihinden beri korkulu rüyamız korona virüsü oldu. Gelen gideni aratır mı? Bilmiyorum.  24 Ocak’tan sonra uyku esnasında veya oturduğumuz yerden “yine sallanıyoruz” diye fırladığımız anlar sık sık oldu. O olayı üzerimizden atamadan Korona illeti girdi hayatımıza.  Şimdi de normalde bu mevsimde hiç önemsemediğimiz hafif öksürük, hafif boğaz ağrısı, halsizlik gibi mevsimsel soğuk algınlığı belirtileri ciddi anlamda korkutuyor.

Yine Elazığ üvey evlat muamelesi gördü.

Olumsuz başkalaştırıldığımızın ne zaman farkına varacağız?

Ya da farkına vardık da ne yaptık?

Nereye başvurduk?

Kimi ya da kimleri sorguladık?