Elazığ’ın çeşitli mahallelerinde Elazığ Belediyesinin gözle görülür faaliyetlerine şahit oluyorum. Özellikle yıllarca ihmal edilen ve “Şehrin doğusuna yatırım mı yapılır?” diye düşünen geçmişte görev yapan bazı Belediye Başkanları yüzünden Doğukent Mahallesi mega-köy olarak kalmıştı. Yolları çukurlarla dolu, arabaların lastiklerinin bu çukurlar yüzünden patladığı günleri unutmadık. Bir dönemler çöpleri iyice kokuştuktan ve çöp bidonlarını taştıktan sonra kaldırıldığı günler de sımsıcak halen hafızamda . Sözüm ona bahçeli evlerimizde Doğukent’te ikamet ediyorduk, ama sivrisinek  ve karasinek saldırılarına maruz kalmamak için evin içerisinde cam ve pencerelerdeki sinekliklerin himayesine girdiğimiz günleri unutmadık.

22Huzur kenti, mert insanların diyarı, vatanına, bayrağına, toprağına, insanına canını feda eden yürekli insanların kenti Elazığ’ım. Ne oldu sana? Ne kalleş oyunları oynadılar senin bağrında? 18.08.2016 Perşembe günü sabah göklere yükselen siyah duman, şiddetli sarsıntı ve kulakları dolduran ses, yıllardır Elazığ’da yaşanılmamıştı. Diyebilirim ki geçmişteki depremlerin yaptığı tahribatlar hariç, ben Elazığ’da böyle bir tahribat görmemiştim.  Yıllardır çeşitli şehirleri kan gölü haline getiren canavar ruhlu insanlar, Elazığ üzerinden büyük ses duyurmak istediler.  

28.05.2016 Cumartesi günü İstanbul Arel Üniversite’sinde Prof. Dr. Aziz Sancar’ın öğrenciler ile söyleşi yapacağı ve adına bir salonun açılacağını aynı üniversitede görev yapan Prof. Dr. Sabit Oymael hocamız söylediğinde hemen gittik. Nobel Ödülü alan bilim adamını canlı programda tanımak, dinlemek keyifliydi.

Program öncesi gelen kalabalık konuklar için açık büfe yemek üniversite tarafından verildikten sonra konferans salonu önünde büyük izdiham yaşandı. Salon tıklım tıklım dolu, gelenler artık yerlere oturuyor ve Nobel ödül sahibini bekliyorlardı. Çok geçmeden sevgi tezahüratları eşliğinde yerini alan bilim adamı, kürsüye çıktığında tavırları ve konuşması onun ne kadar doğal, ne kadar mütevazi olduğunu gösteriyordu.

Ülkemizin coğrafi konumu sayesinde dört mevsimi yaşama şansını yakalayabiliyoruz. Her mevsimin kendine has özellikleri var. Her insanın sevdiği, hoşlandığı mevsim farklı olabilir. Bu farklılığa neden ise bazen  insanın yaşamına olan etkisidir, bazen psikolojik anlamda etkilenmesidir.

Yazın kavurcu sıcağını beden gücünü kullanarak  çalışanlar belki yaz ayından çok haz duymayacaklar. Akşamları köylerde damda yatarken sivrisineklerin kendilerini ısırmasını veya sineklerin yüzlerinde dolaşmasını yorgunluktan hissetmeyebilirler. Ekonomik sıkıntısı olanlar kara kışın soğuğundan daha çok korkacaklar. Çünkü; yakıt masrafı ayrı bir yük olacaktır. Evine ekmek götüremeyen, fakirliğin acımasız sillesini iliklerine kadar hisseden insanlar için kış bir kâbustur. Evde sobaya atacak odunu bulamayan, üşümesin diye cocuklarını geceleri kendi yataklarına alan, battaniye ve bulduğu her örtüye sarılarak yatmaya çalışan çocuklar ve aileler için “kışı seviyor musunuz?” diye sorulabilir mi!

Yaş kaç olursa olsun okul sıralarında oturan, öğrencilik havasına giren birçok kişi ruhen de çok değişiyor.  Bazen çocuklaşabiliyorlar, bazen sorumsuz davranabiliyorlar, bazen beklentiler değişebiliyor, bazen acaba …..?  acaba…….dedirtecek  durumlar ile karşı karşıya kalındığı anlar oluyor.

ÖSYM ve Anadolu Üniversitesinin sınavları bu aylarda sıklıkla yapılmaktadır. Birçok sınavda görevim olduğu için katılımcıları yakından izleme imkânım oldu.