Sevgili okurlarım, size tekrar ABD’den yazıyorum. Hatırlarsanız geçmişte de size ABD’deki  gözlemlerimi aktararak kültürler arasındaki farklılıkları ortaya koymaya çalışıyordum. Bu defa aktaracaklarım, tuhafıma giden bazı davranışlardır. İşte bazı örnekler:

Tarih boyunca bazı toplumlar diğer ülkelere sürekli problem yaratmışlardır. Ellerindeki askeri gücü acımasızca kendilerinden olmayan vatandaşlara karşı ölüm aracı olarak kullanmışlardır. Dünya ülkeleri de çıkarlarını ve dinsel birlikteliklerini göz önüne alarak taraf olmuşlardır. Taraf olma konusunda genellikle dini inanç birliğinin ön plana çıktığını görüyoruz.

Her yıl sonunda geçmişin genel bir analizi yapılır. Ticari anlamda yıl sonu çok önemlidir. Bilançolar yapılır. Kar zarar analizleri belirlenir ve yeni yıl ile birlikte yeni bir başlangıç yapılır. Yeni yıldan şans beklentileriyle yeni yıla girilir. Geçmiş yıldan esinlerek yeni yılda yeni bir yol belirlenir. Ne olursa olsun her geçen yeni bir yıl, hayatımızdan 1 yıl daha götürse de girilen yeni yıl yeni bir umut, yeni bir başlangıç, yeni bir heyecanın olduğu, duyguların belki yoğunlaştığı andır.

Elazığ’da 2006 yılında büyük bir proje başlatılmıştı. Adı Elazığ Buluşuyor idi. Amacı Elazığ’ı 2023’e hazırlamaktı. Çok kapsamlı çalışmalar yapıldı. Komisyonlar kuruldu. Kümelenme analizleri yapıldı ve Elazığ’da Mermercilik ve su ürünleri sektörleri ön plana çıktı.

Dini ve milli bayramları kutlarken daima çocukluğum aklıma gelir. Acaba değişen ne ki hep geçmişteki bayramlara özlem duyarım? Çocukken bayramlar daha mı farklı kutlanıyordu? Yoksa öyle mi sanıyoruz! Eskiye ve çocukluktaki bayramlara özlemin altında yatan gerçek acaba nedir? Değişen çevre ile yitirdiğimiz değerlerin rolü, bizleri yanıltıyor mu?